Göz göze gelsek kör olacaktık.
Konuşsak sözler bitecekti.
ve söylenecek bir çift söz kalsın diye konuşmuyorduk
gözlerimizi bir birine değdirmeden öylece oturalım
ve bir bardak demli çayın insanın yüreğini ısıtan şefkatine sığınıp susalım
masada çay bardakları ve senin ellerin olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder